Էշխէմէն էնպէս վառվիլ իմ :: ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱ :: ՀԱՅԵՐԵՆ ԽԱՂԵՐ
Sayat-Nova :: Սայաթ-Նովա
ձախ նուռ Կենսագրություն ԽաղերՆյութեր Թարգմանիչ Մեր ընկերները Կապ աջ նուռ
 
21. 21.
բնագիր
 
թարգմանություն

Էշխէմէն էնպէս վառվիլ իմ.
Վունց Մէջլում` եա~ր իմ ասում
Էնտիղէ~մէն,
Գօզալի տիսուն կարօտ իմ`
Հի՛դ քաշվի, սար իմ ասում,
Էնտիղէ~մէն, էնտիղէ~մէն:

Ղուրբան իմ ծուցիդ նըռանըն,
Հոգիս տամ շիմշատ կըռանըն,
Թաք պառկիմ եարի դըռանըն.
Գըլխօքըս քար իմ ասում,
Էնտիղէ~մէն, էնտիղէ~մէն:

Հագիլ իս ատլաս խասէմէն.
Խըմե՛ցուր ձեռիդ թասէմէն,
Համաշա էշխիդ բասէմէն
Էրվում իմ, ճա~ր իմ ասում,
Էնտիղէ~մէն, էնտիղ~մէն:

Բաղ կու սիրիմ, յիս բաղման չիմ,
Բաղի տիրուջըն ճանանչ իմ,
Բըլբուլ իմ, սիրով վա~րդ կանչիմ.
Հիդ քաշվի, խար իմ ասում,
Էնտիղէ~մէն, էնտիղէ~մէն:

Մէջլիսնէրու խաղըն դուն իս,
Վանքիրումըն տաղըն դուն իս,
Սայաթ-Նովու բաղըն դուն իս.
Կարօտ իմ, բա~ր իմ ասում,
Էնտիղէ~մէն, էնտիղէ~մէն:

 

Սիրուցդ այնպես վառվել եմ,
Մեջլումի պես յա~ր եմ ասում
Ես ա~յնտեղից,
Սիրունի տեսքին կարոտ եմ`
Հե՛տ քաշվի, սա՛ ր եմ ասում
Ես ա~յնտեղից, ա~յնտեղից:

Մատաղ եմ ծոցիդ նռանը,
Հոգիս տամ շիմշատ կռանը,
Գեթ պառկեմ յարի դռանը,
Գլխովս քար եմ ասում*
Ես ա~յնտեղից, ա~յնտեղից:

Հագել ես ատլաս խասիցը,
Խմեցրու ձեռքիդ թասիցը,
Շարունակ սիրուդ բասիցը**,
Վառվում եմ, ճա~ր եմ ասում,
Ես ա~յնտեղից, ա~յնտեղից:

Բաղ եմ սիրում, այգեպան չեմ,
Այգու տիրոջն ճանանչ եմ,
Բլբուլ եմ` սիրով վարդ կանչեմ,
Հետ քաշվիր, փուշ եմ ասում
Ես ա~յնտեղից, ա~յնտեղից:

Հավաքույթի խաղն դու ես,
Վանքերի մեջ տաղը դու ես,
Սայաթ-Նովու բաղը դու ես,
Կարոտ եմ, բե~րք եմ ասում
Ես ա~յնտեղից, ա~յնտեղից:

Էս էրկու խաղիրն էն ձէնով`«Բլբուլն նստած է վարդին, լաւ կանչէր նա վարդի համա»: Արութինի ասած. ապրիլի 5-ին, քրոնիկոնի 445-ին / 1757/:   * Բնագրի`«Գըլխօքըս քար իմ ասում»-ը նշանակում է «թեկուզ գլուխ քարի վրա լինի», և ոչ թե`«գլխիս քար դիպչի»: Տես` Ն. Աղբալյան, 1966:
** Բասից - այստեղ` վեճից:
 
 
prev poetry next
Copyright © 2011-2019 Sayat-Nova.am. All Rights Reserved.